Ενα σύγχρονο εμπορικό κέντρο με αυτοκρατορικό χαρακτήρα
Πηγή: Μαρία Πασχάλη
Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η Εθνική Πινακοθήκη είχε φιλοξενήσει κάποια χαρακτηριστικά αγάλματα από τον Πήλινο Στρατό. Θυμάμαι την πρωτοφανή κοσμοσυρροή και την εντύπωση που μας είχε κάνει αυτή η σημαντική έκθεση. Αργότερα ευτύχησα να επισκεφθώ αρκετές φορές την Κίνα – και τον Πήλινο Στρατό –, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συγκίνηση που είχα την πρώτη φορά, όταν το αεροπλάνο προσγειωνόταν στο Σιάν, και την ανυπομονησία μου όταν το πούλμαν μάς άφησε έξω από τον αρχαιολογικό χώρο.
Σήμερα βέβαια αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει. Τώρα το τουριστικό λεωφορείο σε αφήνει στο πάρκινγκ και από εκεί σε αναλαμβάνει το μικρό λεωφορειάκι-τρενάκι που δεν ρυπαίνει, για να σε φέρει στον αρχαιολογικό χώρο. Η κυκλική οθόνη που επεξηγεί την ιστορία του τρομερού αυτοκράτορα που ένωσε τις φυλές και έδωσε το όνομά του στη χώρα (Κίνα) απέκτησε και κάποια «σταντ» και έτσι οι τουρίστες-θεατές σταμάτησαν να κάθονται στο δάπεδο, ενώ το κυλικείο πουλάει εκτός από τουριστικά σουβενίρ και ποπ κορν.
Το μουσείο διαμορφώθηκε όσο και ο περιβάλλων χώρος ώστε να είναι όσο το δυνατόν αντάξια μιας τόσο μεγάλης αποκάλυψης που χαρακτηρίζεται ως το 8ο θαύμα του κόσμου.
Από τη Σιάν Γιανγκ στο σύγχρονο Σιάν
Hδη από τον 3ο αιώνα π.Χ. ο τρομερός αυτοκράτορας Κιν Σιχουάνγκ, αφού κατάφερε να υποτάξει/ενώσει κάτω από το σκήπτρο του τα φέουδα των αντιπάλων του, τους ανάγκασε να έρθουν να κατοικήσουν στην περιοχή γύρω από το Σιάν ώστε να μπορεί να τους ελέγχει. Ετσι η καινούργια πρωτεύουσα Σιάν Γιανγκ, όπως μας περιγράφει η Λολίτα Γεωργίου στο εξαιρετικό βιβλίο της «Στους δρόμους της Κίνας», στολίστηκε με πολυτελείς κατοικίες αρχόντων και υψηλόβαθμων αξιωματούχων με κήπους, που συχνά ενώνονταν μεταξύ τους με γέφυρες.